Er ontsnapt een zucht
van geluk op een zondagmorgen.
Geruisloos besef van thuis.
Je bent verdiept
in de krant
aan de andere kant van de tafel.
Je kijkt op;
zeg maar niets.
Het is echt waar
dat ik liefst de hele dag
in stilte naar jou staar.
– zij is het.
Meisje van mij.
Mijn hart huppelt een beetje.
Trots ben ik en
kijk opzij.
Met haar durf ik alles,
een leven te leven.
Totaal en helemaal gedompeld,
verankerd,
is dat gevoel
van mij naar jou
“Ja” zei lief meisje van mij,
en ze werd vandaag
mijn vrouw.
toes buried in warm sand.
Wherever this gentle love wanders,
along I go;
carrying your heart in my hand
and mine upon my sleeve,
as you inspire me to speak my truth,
and to believe
in all of our dreams.
Talking,
while a red sun sets.
And my strongest wish
is for it to last;
our souls submerged and
slightly lost
in this true lovers’ bliss.
Ik heb je
Ik hou je stevig vast
Als je valt,
of als de last
Wat zwaarder is
dan verwacht
Ik kus je
Ik draai je
Ik heb je stevig beet
Deel de pieken,
deel de dromen
Geen moment dat ik vergeet
Ik wens je
m’n alles
M’n liefde en de rest
Je hebt m’n hart gevangen
Jij maakt mij
Op m’n best
is Deze gerust.
Samen staan jullie
los van elkaar
warm, wat eigenwijs
als paar
bevlogen in de wereld.
En als Deze dan lacht,
en Die het dan ziet…
Berg je dan maar –
aan liefde geen gebrek.
’t Is jullie niet snel
te gek,
voor Die gaat Deze
zelfs op de knie
voor achthonderd man.
En Die stemde in.
En hier zitten jullie
dan dus.
Minuten verwijderd van
de “ja” en
een kus.
Dan wordt Deze wat van Die
en Die wat van Deze:
veel dichter dan dat
kun je samen niet wezen.
steel je m’n zinnen
die ik op jou
had gezet.
Word ik,
heel cliché,
wat zacht vanbinnen.
Ik loop steevast
met je mee
met opgewekte tred.
Met al je nukken,
je grillen,
je giechels,
en je moois.
Je wijs,
je eigen,
zelfs als je vastberaden bent.
Met ’t goede leven
gegraveerd in ons midden
precies tussen
jou en mij.
Je raakt me nooit meer af.
Je schudt me nooit meer kwijt.